۱۳۹۴ اسفند ۱۶, یکشنبه

ازفيس آرش همپاي نوشتن نامه توسط یک زندانی زن و جار زدن رای نداده همبندیانش چیزی جز بی اخلاقی را به ذهن نمیآورد.




زفيس آرش همپاي
نوشتن نامه توسط یک زندانی زن و جار زدن رای نداده همبندیانش چیزی جز بی اخلاقی را به ذهن نمیآورد.
 

بی شرمانه دیگران را به مضحکه، تحلیلگری راننده تاکسی طور خواندن و برداشت بی تفاوتی از نگاهشان به انتخاباتی دروغین و توصیف نگاهشان به چونان روزمرگی دانستن این فعل که به واقع در نزدیک به چهار دهه جز هزینه برگه های تعرفه و آگهی و بیلبورد و .. بر دستان ملت نگذاشته و تنها فعلی عبث بوده در این تاریخ رو به افول و کنایه پراندن به آنانی که با هم در یک حجم سیمانی نفس میکشند و خانواده از دست داده اند در راه آزادی خواهی این سرزمین و امروز سنگین ترین احکام بند نسوان اوین را تاب می آورند. به راستی چه بی شرم شده اند آنان که فضای رسانه ای زندانیان سیاسی را مصادره کرده اند. به کجا میرود این کشتی شکسته که اینان بادبان تکه پاره اش را قصد افراشتن دارند و هر بار به رسوایی مردم را به تنور داغش میکشانند که جز سوختن و ساختن عاقبتی نداشته است.
اما چه خوب در بینابین آن انشای بی شرافت به وضوح خواندم که از آن همه زن که در همان یک بند محبوس شده اند تنها سه نفر بودند(بهاره هدایت ونرگس محمدی و ریحانه طباطبایی) که به استحکام این بربریت کوشیده اند و چه رسوا فریاد زدند که شرمگین از شادی کردن در گوشه ای پنهان فریاد شوق در سینه کشیدند.
باشد که یادشان بیاوریم. زنان زیادی در سرزمین من سالهاست که به بند کشیده شده اند و انگشت به شرم استامپ و چوب حراج بر شعور خویش نداده اند.
زینب جلالیان شاید دیگر کوه های کردستان را به چشمان خود نبیند اما زینب در جای درست تاریخ ایستاده است و با چشمان بی فروغش به من درس ایستادگی میدهد.
و یک نکته ی پایانی،،
نرگس و فریاد هایش بر مزار ستار را هنوز به یاد داریم
هیچ منکری ..
نرگس فراموش کرده است فحاشی به یک زن پیگیری کردنی ست اما چه کودکانه از یاد برد هیچ منکری بالاتر از این نیست که مردانی را برای نماینده گی خود برگزیدن که سعید ومصطفی وریحانه و ستار و امیرارشدها را به قتل رساندند و آتنا و سهیل ها را به بندکشیدن و روزی شاید همین سی سال پیش بکارت دختران باکره این سرزمین یغما زده را، به جهالت خویش دریدند تا در فردای اعدامشان راهی جنت نشوند.
بیهوده سنگ این آسیاب را به هم میگردانیم. باید این بار کج را بر زمین گذاشت و طرحی نو در انداخت چرا که با دریوزگان به فردای آزادی نخواهیم رسید.


لطفا آدرس تلگرام من را به دوستانت بده كه عضوتلگرام انها شوم .ممنون از شما .


#Iran #ایران #آزآدی #جوانان #زنان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر