اول
دسامبر 1955 رزا پارکس، مبارزه علیه تبعیض نژادی در آمریکا را آغاز کرد
آثار
خستگی بر چهره‌اش کاملاً نمایان بود. برای برگشت به خانه سوار اتوبوس شد. یادش آمد
چند سال پیش، وقتی از در جلویی اتوبوس بلیط خود را داده و در حال رفتن به درب عقبی
برای سوار شدن بود، راننده سفیدپوست نژادپرست در را به‌رویش بسته و اتوبوس را حرکت
داده بود.
بعد
از این واقعه او همواره طی این چند سال از سوار شدن به این اتوبوس خودداری کرده بود.
اما آن روز در غروب سرد پاییزی دسامبر، وقت برایش تنگ بود و مجبور شد سوار همان اتوبوسی
شود که چند سال از سوار شدن به آن خودداری کرده بود.
او
به آرامی وارد اتوبوس شد و بی‌آن‌که نگاهی به راننده بیندازد، روی صندلی مربوط به سفیدپوستان
نشست.پس از حرکت در دو ایستگاه بعد یک مرد سفیدپوست وارد اتوبوس شد و چون صندلی خالی
موجود نبود، سرپا ایستاد.
راننده
بلافاصله متوجه شد و دستور داد که برای نشستن آن مرد، جایی را خالی کنند.
اما
رزا پارکس به‌رغم اصرارهای یک مرد سفید پوست و تذکرات پی‌درپی راننده حاضر به ترک صندلی
خود نشد. با بالا گرفتن بحران، راننده، اتوبوس را متوقف و جریان را به پلیس گزارش کرد.
با
ورود پلیس، رزا پارکس بازداشت، انگشت نگاری و جریمه شد… در آن سالها سیاهپوستان در
بیشتر ایالات جنوبی آمریکا حق سوارشدن به اتوبوس از در جلو را نداشتند. آنها بایستی
پس از پرداخت بلیط خود از در عقب اتوبوس وارد می‌شدند. اگر در هنگام مسیر یک سفید پوست
وارد می‌شد و صندلی خالی نبود، یک سیاه موظف بود که صندلی‌اش را به وی بدهد.ماجرای
رزا پارکس سر و صدای زیادی به‌پا کرد و سیاهان را تشویق کرد که برای دستیابی به حقوق
خود تلاش بیشتری کنند. مقاومت رزا در این کشاکش به مطبوعات کشید و مانند بمبی وجدانهای
خفته را بیدار کرد.مارتین لوتر کینگ از تمام سیاهان خواست که سوار شدن به اتوبوسها
را تحریم کنند. سیاهپوستان آمریکا به مدت یک سال اتوبوسهای عمومی شهری را تحریم کردند…
https://telegram.me/ZananFatehaneFarda
بامادر تلگرام همراه باشيد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر