زنان ایران یک قرن مبارزه برای برابری (قسمت يازدهم )
صدور بنيادگرايي و گسترش
زن ستيزي است
مادة ١٠٥ قانون مدني رژيم ميگويد:” در رابطة بين زن و مرد، رياست خانواده وظيفة مرد است. شوراي نگهبان قانون اساسي رژيم اعلام كرده است كه زن بدون اجازة شوهر حق خروج از خانه را، حتي براي رفتن به مراسم ختم پدرش، ندارد.“
مادة ١١٣٣ قانون عمومي ميگويد:” مرد ميتواند هر وقت كه بخواهد زنش را طلاق دهد. ضمناً هيچ لزومي ندارد كه اين موضوع را از قبل به زن اطلاع دهد.“
بر اساس مادة ١٠٢ قانون »مجازات اسلامي »، « مرد را هنگام رَجم يعني سنگسار تا نزديك كمر و زن را تا نزديكي سينه در گودال دفن ميكنند. آنگاه رَجم ميكنند .«
ماده ١٠٤ همين قانون اضافه ميكند كه »بزرگي سنگ در رَجم نبايد به حدي باشد كه با اصابت يك يا دو عدد، شخص كشته شود.» همچنين »كوچكي آن نبايد به اندازهيي باشد كه نام سنگ بر آن صدق نكند ...«جنايت و بيشرمي در جاي جاي اين قانون خودش را نشان ميدهد.
صدور بنيادگرايي و گسترش زن ستيزي
بنيادگرايي كه به اقتضاي سرشت خود در داخل مرزها محدود نميماند، در پيشروي خود به كشورهاي ديگر نيز زن ستيزي را گسترش ميدهد. آخوندها از جنون ضد زن، براي صدور ارتجاع و تروريسم به ساير كشورها استفاده ميكنند.
آنها به نيروهاي سرخورده و ناآگاه ساير كشورها چنين القا ميكنند كه بي بندوباري جنسي، هدف نهايي دموكراسي هاست و همة بدبختيها ناشي از اين است كه پاي موجود شوم و فتنه گري به نام زن به صحنة جامعه باز شده است. در چنين جوي، با نشان دادن عكس زنان بي حجاب به مشتي متعصب، در آنها كينه ايجاد ميكنند و زمينة ترور زنان كارمند و خبرنگار را فراهم ميسازند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر