۱۳۹۴ فروردین ۲۰, پنجشنبه

به ياد مهديه، نسترن و فائزه، شب شكنان ظلمت كوب....




به ياد مهديه، نسترن و فائزه، شب شكنان ظلمت كوب....
اي دختران آفتاب شعر و گندم
اي روح باران وبهاران و سپيده
بر باور شبها خط بطلان كشيده
اي روشناي چشمتان تعبير فردا
آيينه داران صف تغيير فردا...
در تابلوي بي خَش و پراوج 19فروردين، نسل ما، نسل جوون و به قول معروف نسل سوميها هم جايگاه ويژه اي دارن. به خصوص اون دريا دلايي كه اين روز رو به نام خودشون كردن. شايد شما هم وقتي دلاوري و رزم آوريِ اونها رو ميبينين با خودتون ميگين پشت اين جنگ و نبرد چي نهفته است؟ راستي اين همه عشق از كجا سر چشمه ميگيره؟
چطور جوونهايي كه روزگاري مثل هر انسان ديگه اي زندگي معمول شون رو ميگذروندن و اميدها و آرزوهاي خودشون رو داشتن، به رزم آوران آزادي و بعد هم به سمبلهاي فدا و ايمانِ يك نسل تبديل شدن؟ نسلي كه در تيرگي حكومت جرثومه اي مثل ولايت فقيه و در جهاني كه ارزشهاي انساني محكوم به مرگ بودن، پا به دنيا گذاشتن، اما خودشون شب شكناني بي شكست و خالق والاترين ارزشهاي بشري شدن.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر