تنها راستی
این جهان... – کاظم مصطفوی
با دهان بسته
در گذرگاه‌دار
می‌خندی
نام تو چیست؟
که حتی مرده‌ات
شایسته‌ترین
است.
از سنگساری
در معابر نهراسیدی
و در خاطرات
مردگی خود نمردی
با یاد دروغها
راست گفتی
و به‌خاطر
زیبایی‌های لکه‌دار شده
بی‌خوف از
فردای در بند
برای کودکی
گرسنه
آواز خواندی
تنها راستی
این جهان دروغ، آواز تو بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر